Privatna spalionica životinjskog otpada Eko-vet plus, koja je za manje od godinu dana kao pobednik tendera u 19 vojvođanskih opština zaradila gotovo milion evra, po treći put je promenila vlasništvo.
Nakon Branislava Radišića, bivšeg igrača RK Vojvodine i Todora Šimprage, bivšeg člana Opštinskog veća u Srbobranu (obojica iz Srpske napredne stranke), vlasništvo nad preduzećem sa procenjenom imovinom od 22 miliona dinara postali su javnosti za sada nepoznati Sava Milović iz Novog Sada i Jasmina Stojadinović iz Beograda.
Promene vlasništva nad preduzećem sa imovinom od oko 22 miliona dinara i višemilionskim prihodom za manje od godinu dana izvršene su sa ulogom od svega 10 hiljada dinara.
Branislav Radišić, bivši rukometaš, na čelu preduzeća bio je nešto više od pola godine, a potom je spalionicu preuzeo Todor Šimpraga, poverenik SNS-a u Srbobranu.
Šimpraga je, nakon pisanja VOICE-a da je opština u kojoj je član veća potpisala višemilionski ugovor sa Eko-vet plusom čiji je postao vlasnik u martu ove godine, podneo ostavku na funkciju. Pitanje: “Kako je sa prijavljenim primanjima od 33 hiljade dinara kupio spalionicu” – ostalo je bez odgovora, a Šimpraga je nakon nekoliko meseci nestao iz vlasničke strukture spalionice. Novi vlasnici sa upisanim kapitalom od po pet hiljada dinara su Sava Milović iz Novog Sada i Jasmina Stojadinović iz Beograda, svedoči registar agencije za privredne registre. Nova promena vlasništva, treća za manje od godinu dana prijavljena je iz jedne novosadske advokatske kancelarije.
O poslovnoj biografiji Jasmine Stojadinović ne postoje dostupni podaci, dok se Milović, prema podacima APR-a, pre 10 godina kratko bavio ugostiteljstvom kao vlasnik SUR “Zagonetka” u Novom Sadu.
Spalionica na popravnom?
Ubrzo nakon treće vlasničke promene, Ministarstvo za zaštitu životne sredine donelo je rešenje kojim se poništava odluka Odeljenja za urbanizam, stambene poslove i zaštitu životne sredine iz Vrbasa da za spalionicu nije potrebna Studija uticaja na životnu sredinu. Ministarstvu se obratila vrbaska nevladina organizacija Lokal krajem oktobra 2017. godine, a na odluku su čekali do 18. juna ove godine.
Kako je VOICE već pisao, spalionica “Eko-vet plusa” tretirana je kao “nastrešnica za pokrivanje opreme za spaljivanje animalnog otpada” sa dnevnim kapacitetom od 900 kilograma na sat, kako bi ubrzo po početku rada postala ekskluzivni pobednik tendera za usluge spaljivanja životinjskog otpada u 19 opština u Vojvodini.
NVO Lokal se nakon rešenja Ministarstva obratila nadležnom opštinskom odeljenju u Vrbasu sa zahtevom da zabrani obavljanje delatnosti Eko-vet plusu do okončanja ponovljenog postupka. Odeljenje za urbanizam, stambene poslove i zaštitu životne sredine obavestilo je lokalnu organizaciju da je zahtev prosleđen inspekciji za zaštitu životne sredine. Iz inspekcije su im odgovorili da nemaju pravni osnov da postupe po zahtevu, saznaje VOICE.
Novi postupak o odlučivanju da li je neophodna izrada Studije uticaja na životnu sredinu pokrenut je 24. jula, a građani i organizacije pozvali su na desetodnevni javni uvid.
Od rezultata studije sada zavise i lokacijski uslovi, kao i dozvole za izgradnju “nastrešnice” koje je privatni operater već ishodovao u ekspresnom postupku krajem prošle godine.
Spalionica Eko-vet plus, koja je za kratko vreme preuzela monopol nad javnim nabavkama za spaljivanje životinjskog otpada u gotovo pola Vojvodine, pre nove promene vlasnika bila je usko povezana sa uticajnim funkcionerima iz pokrajinskog vrha vladajuće partije, pisao je VOICE. Da li je i sada takva situacija, pokazaće vreme i naše istraživanje.
Ranka Ivanoska (VOICE)
